ช่วงมืดของชีวิตตอนที่ 3 (ช่วงที่ 7) เริ่มเส้นทางสายกระหรี่
(เที่ยงตรง วันจันทร์)ฉันเดินกลับไปที่ห้องน้ำอีกครั้งเพื่อสำรวจความเรียบร้อยของตัวเองแต่ก็เรียบร้อยดีไม่มีอะไรเปลี่ยนไปจนผิดสังเกต ห่วงหัวนมฉันโดนเสื้อสูทสไตล์เกาหลีปิดไว้ส่วนอื่นก็ไม่มีปัญหา ฉันลองฝึกเดินให้เหมือนคนเดินปกติอยู่พักนึงแต่ระหว่างที่เดินรู้สึกว่าลูกตุ้มที่ห่วงหัวนมจะแกว่งได้นิดหน่อยทำเอาฉันเสียวหัวนมพอสมควร ส่วนจิวหนามยางที่แตดก็ใช่ย่อยทำเสียวอยู่ตลอดเวลาแต่เจ้าลูกกระพรวนทั้งสี่นี่สิไม่รู้จะทำยังไง กางเกงในก็ไม่มีแต่ที่โรงอาหารคนเยอะน่าจะเสียงดังนะ คงไม่มีใครสังเกตหรอกยังไงก็พยายามเดินเบาๆละกัน ฉันมองไปที่กระจกดูที่หน้าตัวเอง ฉันเห็นสาวสวยคนนึงหน้าตาเซ็กซี่เย้ายวนมากสีหน้าเหมือนผู้หญิงที่กำลังโดยเย็ดอยู่แต่พยายามเก็บอาการฉันรู้สึกว่าฉันจะหน้าแดงผิดปกติแต่ฉันไม่ได้ปัดแก้มแดงนะ ฉันคงอายๆมั้งถึงได้น่าแดง ฉันปลอบใจตัวเองที่ฉันหน้าแดงเพราะฉันเสียวหัวนมเสียวแตดตะหากล่ะ
ฉันพยายามเดินให้เหมือนคนปกติที่สุดและเดินให้เบาที่สุดเพื่อให้ลูกกระพรวนมีเสียงน้อยที่สุดฉันก็พอได้ยินเสียงบ้างเบาๆ ดีนะที่ทุกคนออกไปข้างนอกหมดแล้วฉันเดินไปที่ลิฟท์เพื่อที่จะไปชั้นล่างตึกโรงอาหารอยู่ถัดจากตึกที่ฉันทำงานไปสองตึก โดยที่โรงอาหารจะแบ่งเป็นสองโซนง่ายๆคือโซนประหยัดกับโซนสุดหรู ซึ่งแน่นอนนานๆ ทีฉันจะได้ไปสัมผัสกับอาหารโซนประหยัดแต่นั่นก็ประมาณเกือบสามปีมาแล้วตอนฉันมาทำงานที่นี่ใหม่ๆจนตอนนี้ฉันเกือบจะได้เป็นผู้จัดการอยู่แล้วผู้จัดการใหญ่ค่อนข้างให้อิสระกับฉันโดยเฉพาะเรื่องเวลาเพราะฉันทำผลงานได้ดีมาโดยตลอดจนบางทีฉันก็กลัวว่าจะมีเพื่อนๆในออฟฟิศหมั่นไส้เอา ในลิฟท์มีป้าพนักงานทำความสะอาด 2 คนฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร ป้าคุยกันแต่เรื่องอาหารว่าจะกินอะไรกันดีพอลิฟท์ไปถึงชั้นล่างสุดประตูลิฟท์ก็เปิดออก ฉันให้ป้าทั้งสองเดินออกไปก่อนฉันก็เดินเสียวแตดตามไปห่างๆ กลัวป้าจะได้ยินเสียงกระพรวนฉันแข็งใจเดินย่างกรายอย่างช้าๆ ตามป้าไปจนถึงตึกโรงอาหาร ปกติฉันเป็นคนเดินเร็วแต่วันนี้ต้องมาเดินสโลว์ไลฟ์ มันก็ให้ความรู้สึกไปอีกแบบ
ป้า1 “เอ๊ะ ยายได้ยินเสียงกระพรวนหมาหรือป่าว ใครเอาหมาเข้ามาในเขตโรงงานเค้าห้ามเอาหมาเข้ามาไม่ใช่เหรอยาย”
ป้า2 “เสียงกระพรวนกระเพินอะไร ฉันไม่เห็นได้ยิน แกหูแว่วหรือป่าวเนี่ย”
ป้า1 “บ้า แกสิหูหนวก ก็ฉันได้ยินเมื่อตะกี้เนี่ย”
ฉันหยุดเดินพร้อมกับเอามือกุมปากตัวเอง นี่ป้าแกได้ยินเสียงกระพรวนหีฉันหรือเนี่ย ฉันเดินเบาแล้วนะ ป้าคุยกันห่างจากฉันประมาณสามเมตรแล้วป้าก็เดินต่อ ฉันก็เดินตามป้าไปแต่ทิ้งระยะห่างกว่าเดิม ป้าคงไม่ได้ยินเสียงแล้วมั้งถึงได้ไม่คุยเรื่องกระพรวนหมาอีก พอเดินไปถึงตึกโรงอาหารก็มีเสียงจอดแจดจอแจมากมายพอกลบเสียงกระพรวนหีของฉันได้ ฉันก็เดินตามปกติ แต่ถ้าสังเกตดีๆ ก็จะมีคนมองฉันเป็นระยะๆ แต่ฉันก็ชินแล้วล่ะที่โดนมอง เพราะฉันออกจะสวยขนาดนี้ก็ต้องมีแต่คนมองเป็นธรรมดา แต่เอ๊ะ คราวนี้คนที่มองฉันเพราะเสียงกระพรวนหีฉันหรือป่าวฉันเริ่มกังวล ปกติฉันจะกินข้าวที่โซนไฮโซแต่ด้วยงบเพียง 55 บาท ฉันคงลืมไปได้เลยว่าที่นี่มีโซนไฮโซ ฉันไปต่อแถวซื้อข้าวราดแกงซึ่งแถวก็คนน้อยแล้ว แล้วก็มีเสียงเกย์ออฟตะโกนเรียกฉันให้ไปนั่งด้วยกัน โดยเป็นกลุ่มออฟฟิศที่ทำงานด้วยกันห้าหกคน มีพี่โบ พี่วา เอ๋ เกย์ออฟ เกย์อีกคนชื่อบ๊อบบี้ และปุ๊ก ฉันก็ยิ้มให้ พอได้กับข้าวเป็นผัดถั่วงอกและไข่พะโล้ แล้วจ่ายตังไป 30 บาท ฉันก็เดินไปที่โต๊ะพวกเพื่อนๆ ฉัน
พี่โบ “อ้าว นี่น้องผึ้งก็ช็อตเหมือนกันเหรอจ้ะ นึกว่าจะมีแต่พวกเราซะอีก”
พี่วา “ก็เล่นเที่ยวจนลืมดูงบนี่หว่า ทำไงได้หยุดยาวตั้งสี่วัน ต้องเที่ยวให้คุ้ม”
เกย์ออฟ “คุ้มแล้วก็มานั่งแดกอาหารราคาประหยัด ฮุๆ อีกสิบกว่าวันเงินเดือนถึงจะออกเลยนะเจ้”
เอ๋ “อ้าวพี่ แล้วพี่เกย์อีกคนล่ะ ไม่มาทานกะเรา”
เกย์ออฟ “อ๋อ อีกิตตี้เหรอ มันก็ไปกินกับผัวมันสิ ไม่รู้ไปกินข้าวหรือไปกินอะไรกันอ่ะนะ ฮุๆ”
ผึ้ง “ฉันลืมซื้อน้ำอ่ะ ขอตัวเดี๋ยวนะ” แล้วฉันก็เดินไปซื้อน้ำขวดสิบบาท ที่เหลือสิบห้าบาทฉันกะซื้อกาแฟกระป๋องกินก่อนเข้างานไม่งั้นฉันหลับแน่ วันนี้เป็นวันที่ฉันจนที่สุดในรอบสามปีกว่าที่ฉันได้มาทำงานที่นี่ ปกติแค่กาแฟฉันก็ปาไปหลักร้อย ราเมงชามละสามร้อย ฉันละเกลียดไอ้พวกเลวที่สุดที่ทำให้ฉันต้องมาตกระกำลำบากอย่างนี้ แล้วฉันก็กำลังหยิบเงินยื่นให้แม่ค้าไข่สั่นก็ทำงาน
ผึ้ง “อุ้ย!! ขอโทษค่ะ” ฉันทำเหรียญห้าสองเหรียญหล่นลงพื้นทำให้ฉันต้องก้มลงไปเก็บ ไม่นะ นี่ต้องมีใครในกลุ่มนี้เป็นเมียไอ้นพแน่ๆ ฉันต้องใช้ความพยายามเพิ่มขึ้นในการก้มไปหยิบเหรียญ ไม่ใช่เพราะเหรียญมันหยิบยาก แต่เป็นการกลั้นความเสียวจากไข่สั่นที่กำลังสั่นอยู่ตอนนี้ พอฉันหยิบเหรียญไปจ่ายได้ไข่สั่นก็หยุดทำงาน ฉันก็เดินเสียวแตดเสียวหัวนมจากลูกตุ้มที่แกว่งๆ นิดหน่อย กลับมาที่โต๊ะกินข้าวอย่างช้าๆ ด้วยความสงสัยว่าต้องมีใครสักคนในนี้เป็นเมียยามอย่างแน่นอน
พวกเพื่อนๆ ฉันคุยกันเรื่องที่ตัวเองไปเที่ยววันหยุดยาวอย่างสนุกสนาน โดยเฉพาะเกย์ออฟและคู่ขาเค้า พอเกย์ออฟพูดๆๆ ไป เกย์บ๊อบบี้คู่ขาก็จะคอยขัดคอยจิกอยู่เรื่อย ฟังแล้วตลกดี ฉันกำลังกินข้าวและฟังเรื่องตลกจากหนุ่มเกย์ อยู่ๆ พอฉันตักข้าวเข้าปากปุ๊บไข่สั่นก็ทำงานทีนึงแล้วก็หยุด ทำให้ฉันสำลักข้าวออกมา ทุกคนก็ถามว่าฉันเป็นอะไร ฉันก็ตอบว่า "ก็ฉันหัวเราะมุขเก่าๆ ของหนุ่มอ๊อฟเค้าหน่ะ ไม่มีไรหรอก" ฉันโกหกหน้าตาเฉย ทุกคนก็ไม่ได้ว่าอะไร ก็คุยกันอย่างสนุกสนาน แต่พอฉันตักข้าวเข้าปากทีนึงไข่สั่นก็สั่นทีนึง พอเอาช้อนออกจากปากไข่ก็หยุดสั่น นี่ใครเป็นเมียยามกันแน่ ฉันสังเกตดูทุกคนแต่ทุกคนต่างก็ไม่มีพิรุศ ฉันก็ตักข้าวเข้าปากทีนึงไข่ก็สั่นอีกทีนึง ทำฉันเสียวแทบกินข้าวไม่ลง รวมถึงน้ำควยพวกยามทั้ง 11 ที่ฉันกลืนลงไป ถ้ากะปริมาณได้น้ำควยพวกมันก็น่าจะประมาณนมแก้วนึงแล้วที่อยู่ในท้องฉัน ทำให้ฉันไม่ค่อยรู้สึกหิวเท่าไหร่ ฉันพยายามตักข้าวใส่ปากโดยที่จังหวะที่ช้อนอยู่ในปากจะต้องใช้เวลาน้อยที่สุด เป็นอย่างนี้อยู่สามสี่ครั้ง แล้วครั้งที่ห้าไข่มันก็ไม่สั่น ฉันคาบช้อนไว้ในปากอย่างงงๆ ฮึๆ หรือมันจะเลิกเล่นแล้ว ฉันรู้สึกดีใจเป็นอย่างมากที่จะได้กินข้าวอย่างมีความสุขซะที แต่พอดึงช้อนออกจากปากแค่นั้นแหล่ะ ไข่สั่นก็เริ่มทำงานอีกแล้ว จนฉันต้องซี้ด!! ออกมา เอ๋ถามฉันว่าเป็นอะไร ฉันก็ไม่รู้จะตอบยังไงเลยตอบไปว่า อ๋อ พอดีกินโดนพริกอ่ะ อันนี้ฉันก็โกหกอีกล่ะเพราะในจานฉันไม่มีพริกซักเม็ด แต่เพื่อนๆ ก็ไม่ได้ว่าอะไร กินข้าวกันต่อ ฉันกลั้นใจตักข้าวขึ้นมาใส่ปาก พอช้อนถึงปากไข่สั่นก็หยุดสั่น นั่นไง มันจะเอาฮาไปถึงไหนเนี่ย ฉันคาบช้อนคาปากซักพักก็รีบตักกับข้าวขึ้นมาอีก พอช้อนหลุดจากปากแค่นั้นแหล่ะไข่สั้นก็ทำงานตามคาด ฉันกลั้นเสียวรีบแบ่งๆ ไข่พะโล้ออกเป็นหลายๆ ชิ้นก่อนที่จะรีบตักเข้าปากแล้วคาบช้อนไว้ไข่สั่นก็หยุดทำงาน ฉันเสียวน้ำแทบแตก แล้วฉันก็รีบตักข้าวขึ้นมาใส่ปากอย่างไว สามสี่ครั้ง ข้าวใกล้จะหมดจานแล้ว พอครั้งที่ห้าฉันตักกับข้าวมาใส่ปากแล้วช้อนก็อยู่ที่ปากฉันแล้วทำไมไข่สั่นยังไม่หยุดทำงาน แย่แล้ว ไม่นึกว่าพวกเลวมันจะเลวได้ขนาดนี้ ไข่สั่้นคงทำงานจนกว่าฉันจะกินหมดแน่ๆ ฉันคงจะต้องรีบกินให้หมดสินะ ถ้าข้าวในจานไม่หมดมันคงสั่นไม่หยุดแน่นอน ฉันคิดเอาเองแต่ฉันว่าเป็นอย่างนี้ชัวร์ ฉันจึงต้องกลั้นเสียวกินข้าวที่เหลือให้หมดโดยเร็วที่สุด ก่อนที่ฉันจะน้ำแตกโชว์เพื่อนๆ ฉันที่กินข้าวอยู่ ไม่สิ ต้องน้ำแตกโชว์ทุกๆ คนในโรงอาหารเลยทีเดียว ฉันรีบกินอย่างเร็วๆ ๆ แทบไม่เหลือความเป็นผู้ดีอยู่เลย เหลือคำสุดท้ายแล้วก่อนที่ฉันจะกลั้นไม่ไหว ฉันรีบตักข้าวคำสุดท้ายเข้าปากแล้วเอาช้อนออกจากปาก ไข่สั่นก็หยุดทำงาน ส่วนฉันเฉียดฉิว เกือบจะน้ำแตกโชว์ผู้คนที่โรงอาหารแล้วไงล่ะ
เกย์ออฟ "นี่ผึ้ง กับข้าวอร่อยขนาดนั้่นเลยเหรอ กินอย่างเอร็ดอร่อยเลยทีเดียว"
เอ๋ "สงสัยไม่ได้กินข้าวแบบนี้มานาน เลยอดใจไม่ไหวใช่มั้ยจ้ะเพื่อน"
ผึ้ง "ใช่จ้ะ ก็มันอร่อยอดใจไม่ไหวหน่ะ ไม่ได้กินซะนาน" ฉันก็ต้องโกหกตามน้ำแบบนั้นไป ดีนะที่เกย์ออฟและเอ๋เพื่อนฉันเอ่ยเปิดทางไว้ ไม่งั้นฉันก็ไม่รู้ว่าจะโกหกเพื่อนๆ ว่ายังไงดี ฉันก็หยิบขวดน้ำขึ้นมาดื่ม แต่ก็ไม่วายไข่สั่นก็ทำงานขึ้นมาอีก แต่ฉันได้เตรียมตัวไว้แล้วล่ะว่าต้องสั่นแน่นอน น้ำจึงไม่กระฉอกออกจากปากฉัน ฉันดื่มน้ำได้นิดหน่อยก็เก็บขวดมาปิดฝา ไข่สั่นก็หยุดทำงาน ฉันก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ พอเดินไปได้ครึ่งทาง ไข่สั่นก็ทำงานพร้อมกับมีไฟฟ้าช๊อตที่ปลายหีสั้นๆ สองที ฉันก็ร้องอ้ะซ์!! เบาๆ พร้อมกับเอาตัวพิงผนังและมีเสียงไลน์ดังขึ้น
ไอ้นพ "มึงจะไปไหน ลืมคำสั่งกูแล้วเหรอ" ฉันนึกขึ้นได้ว่ามันสั่งว่าฉันสามารถเข้าห้องน้ำได้ที่เดียวเท่านั้นคือที่ห้องน้ำออฟฟิศชั้น 4 ที่ฉันทำงานอยู่
ไอ้นพ "กลับมานั่งที่เดิมด่วน!!" ฉันเปิดอ่านไลน์มัน พร้อมกับโดนไฟฟ้าช็อตที่ปลายหีสั้นๆ อีกสองทีและไข่สั่นยังสั่นอยู่ ฉันไม่รู้จะทำยังไงก็เลยหันหลังกลับไข่สั่นก็หยุดทำงาน ฉันต้องจำทนเดินเสียวหัวนมเสียวแตดกลับมาที่โต๊ะกินข้าวเหมือนเดิม
พอฉันกลับมานั่งที่เดิมเสร็จ ฉันก็เกือบจะน้ำแตกเลยทีเดียว ฉันนั่งฟังพวกเพื่อนๆ ฉันที่คุยกันเรื่องที่ไปเที่ยวกันในวันหยุดยาวอย่างสนุกสนาน แล้วก็กลายเป็นฉันที่ถูกถามถึงวันหยุดยาวของฉัน
พี่โบ "น้องผึ้ง หยุดยาวสี่วันไปเที่ยวที่ไหนมาเหรอ สนุกป่าว"
ฉัน "เอ่อ!!! อ๋อๆ สนุกจ้ะ" ฉันเริ่มจะโกหกเพื่อนๆ อีกแล้ว"
เอ๋ "เพื่อนฉันไปเที่ยวที่ไหนมา ทำไมถึงได้กระเป๋าฉีกถึงขนาดนั้นล่ะ" จริงๆ ฉันก็อยากจะบอกความจริงอยู่หรอกนะว่าที่ฉันต้องมากินข้าวที่เนี่ยไม่ได้เพราะฉันงบหมด แต่เป็นเพราะพวกเลวมันยึดเงินฉันไว้ต่างหากล่ะ แล้วเงินที่ได้มากินข้าวนี่ก็ได้มาจาก...... ไม่นะ ความจริงเป็นสิ่งที่น่าอับอายจนเกินไป ถ้าฉันเล่าความจริงไปแล้วฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน
ผึ้ง "ปะ..ไปเที่ยวต่างประเทศมาอ่ะ ประเทศสิงคโปร์" ฉันไม่ได้ไปหรอก เพียงแต่อยากโกหกให้มันเนียนๆ หน่อยเพราะว่าที่สิงคโปร์มีของแพง น่าจะเหมาะแก่การโกหกว่าทำไมฉันถึงได้กระเป๋าฉีก
เอ๋ “อ๋อ!!! มิน่าละถึงได้กระเป๋าฉีก ไปช็อปแหล่งไฮโซมานี่เอง” แล้วเสียงไลน์ก็ดังขึ้น
นพ “ตอแหลได้โล่เลยนะมึง อีกระหรี่” อะไรเนี่ย ไอ้นพมันได้ยินที่ฉันพูดได้ยังไง ต้องมีใครเป็นเมียไอ้นพในนี้ชัวร์ แต่ว่าเป็นใครล่ะ ทุกคนต่างก็ไม่มีพิรุศ แล้วฉันจะรู้ได้ไงว่าคนไหนเป็นเมียไอ้นพ ฉันเลยกดตอบมันไปด้วยสติกเกอร์หน้าทะเล้นแลบลิ้นใส่มัน
พี่โบ “แล้วซื้ออะไรไปมั่งล่ะถึงได้กระเป๋าฉีกขนาดนี้” พอฉันกำลังจะตอบก็ไข่สั่นก็เริ่มทำงาน
ผึ้ง “เอ่อ.. อ้ะซซ์ ซะๆ ซื้อกระเป๋าหลุยส์จ้ะ” พอฉันตอบเสร็จไข่สั่นก็หยุดทำงาน นี่พวกมันจะเล่นอะไรกับฉันอีกเนี่ย ดีนะที่ฉันเคยซื้อกระเป๋าหลุยส์ไว้ก่อน ตอนนี้ยังอยู่ที่บ้านยังไม่ได้แกะออกมาใช้เลย
เกย์อ๊อฟ “ไปกะใคร กะแฟนอ้ะป่าว”
ผึ้ง “อ้ะ! (เบาๆ) ปะป่าวจ้ะ พอดีแฟนไม่ว่างอ่ะ ก็เลยไปคนเดียว” ไข่สั่นก็ทำงานระหว่างที่ฉันพูดและหยุดสั่นเมื่อฉันพูดจบเหมือนเดิม
เกย์อ๊อฟ “ว้า น่าเสียดาย ถ้าเป็นฉันจะไปหาเอาข้างหน้าซักสามสี่คนเลย ฮุๆ”
เกย์บ๊อบบี้ “โหย แกจะเอาไปทำไรตั้งสามสี่คน จะหรือว่าแกชอบโดนรุมหรอ”
เกย์อ๊อฟ“เออ!!!! ฉันชอบโดนรุมโดนรุมรักนะ ฮุๆ ว่าแต่น้องผึ้งชอบโดนรุมหรือป่าวล่ะ ฮุๆ”พอเกย์อ๊อฟพูดจบไข่สั่นก็เริ่มทำงาน
ผึ้ง“ฉะ..ฉันไม่ชอบอ่ะ ฉันรักเดียวใจเดียว” แล้วไข่สั่นก็หยุดทำงาน
ไอ้นพ“เหรอ!!!!งั้นเดี๋ยวกูจะทำให้มึงร่านควย มีผัวซักร้อยคนเลยดีมั้ย” พอฉันอ่านจบฉันถึงกับเหงื่อตก ฉันไม่คิดว่ามันจะพูดเล่นหรอกนะ แต่ฉันก็ตอบไลน์มันไปว่า “ร้อยเดียวจะพอเหร้อ”ซึ่งด้วยข้อความนี้มันทำให้ฉันเสียใจในภายหลัง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น