ชําแหละ ทาสสาว ตอนที่ 1
ฉันชื่อจุ๊ จุฑาทิพย์ จะว่าไปแล้วคนเรานั้นก็มีอะไรมากมายมีอะไรที่อยากรู้อยากลองเช่นนั่งไม่ระวังใส่สั้นๆให้คนอื่นมองเพราะทำแล้วมันจี้ดดดดดด ดี แต่บางครั้งก็กล้าที่จะทำบางครั้งก็ไม่กล้าที่จะทำคะ มีอยู่วันหนึ่งในขณะที่จุ๊ จุฑาทิพย์ คุย Skypeกับเพื่อนๆก็มีคนมาขอเป็นเพื่อนเธอด้วยนิสัยของตัวเธอเองไม่ได้ถือตัวไม่ได้หยิ่งอะไรพร้อมที่จะหยิบยื่นไมตรีให้ใครต่อใครที่มาขอเป็นเพื่อนเสมอ “ชื่ออะไรคะแอดมาจากไหน” จุ๊มักจะถามคำถามนี้เสมอและทุกครั้งที่มีคนแอดมาและมาขอเป็นเพื่อน “ชื่อจอยคะได้มาจากเพื่อนคะ” คนชื่อจอย ตอบเธอมันยิ่งทำให้ดูน่าสงสัย อยากรู้เข้าไปอีก “เพื่อนคนไหนคะถ้าไม่บอกจุ๊ บล็อคนะคะ” หญิงสาวตอบออกไปพร้อมอารมณ์ชั่ววูบกับขู่เล็กๆๆๆเพราะเอไม่รู้ว่าใครหวังดีหรือร้ายหรือแค่คิดไปเอง หลังจากนั้นก็เงียบไปนาน ในขณะที่จุฑาทิพย์ก็รอคำตอบ แต่ก็ไม่มีคำตอบ ผ่านมา 15 นาที “อีเหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยพ่อมึงตายยยยยยยยยยยย อีสัดดดๆๆๆๆๆ อีดอกกกกกกกกกก อีหน้าปลวกๆๆๆๆ” จุฑาทิพย์ ตอบออกไปอย่างเป็นกันเองที่สุดกันเองในที่นี้คือเธอได้ดาเขาคนนั้นและหัวเราะเบาๆๆก่อนที่จะบล็อกมันไว้ไม่ให้มันส่งข้อความมาด่าหรือราวีเธอได้ แล้วจุฑาทิพย์ก็กลับมาก้มหน้าก้มตาทำงานต่อไป…..พอตกบ่ายก็มีคนมาขอเป็นเพื่อนจุฑาทิพย์ อีก เธอก็รับแต่ที่รับเพราะหน้าตาใน Profile หล่อได้ใจเห็นแล้วชอบ ทันที่ที่กดรับจุฑาทิพย์ เองกลับไม่กล้าที่จะทักไม่กล้าที่จะคุยกลับมีอาการเกร็งๆๆๆและประหม่า “สวัสดีครับคนสวย ชื่ออะไรครับ” คำทักทายของเขาทำเอาหญิงสาวแทบอ่อนแรงนี้สินะรักแรกพบแอบคิดในใจหน้าตาดียังไม่พอยังพูดจาไพเราะน่าฟัง ทำให้หัวใจเล็กพองโต “จุ๊ จุฑาทิพย์คะ อายุเท่าไรคะ” คำตอบสั่นๆๆ “อย่าไปถามอายุเลยครับ ถามเรื่องคุณจุฑาทิพย์ คนสวยดีกว่าว่างไหม” พอชายคนนั้นตอบมาก็แทบเลี้ยน แต่ก็คนหน้าตาดี ยังไงก็ไม่ผิดหรอกจริงไหมสำหรับจุ๊ จุฑาทิพย์ นั้นคิดแบบนั้น “ถ้าถามแบบนี้ ต้องการให้ตอบว่ายังไงล่ะ” เธอตอบที่เล่นที่จริงและถามเขาคนนั้นกลับไปโดยลืมถามชื่อและเขาก็ส่งรอยยิ้มตุ๊กตาน่าลักมันทำให้ความรู้สึกหวั่นไหวมีความสุขเล็กๆๆ “ชื่ออะไรคะ”แล้วเขาก็เงียบไปสักพัก“สุพจน์ครับ” เขาตอบ หลังจากนั้นหลายวันจุ๊กับพี่สุพจน์ก็คุยกันมาตลอดแทบไม่ต่างจากเด็กที่ได้ของเล่นใหม่ ทำเอาไม่มีเวลาว่างเพราะว่างเมื่อไรก็เป็นฝ่ายทักไปหาเขาและขาก็ทักมาบ้างความสนิทสนมค่อยๆๆผสมผสาน
ยิ่งนานวันความไว้เนื้อเชื่อใจนั้นก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นโดยเฉพาะจุ๊จากเดิมที่พูดคุยแค่เรื่องธรรมดาปกติ ค่อยๆๆเปลี่ยนเจาะลึกเข้ามาจนถึงข้างใน “จุ๊ส่งรูปมาดูให้พี่ดูหน่อยสิครับ” คำพูดของเขาที่ดูออกจะแสนธรรมดาแต่ซ่อนเร้นด้วยเลศนัย“จุ๊เคยส่งให้ดูแล้วนี้คะ จำไม่ได้เหรอ?” หญิงสาวตอบออกไปเพราะเคยส่งให้ดูจริงๆๆตอนแรกๆๆที่เราคุยกัน“ไม่ใช่รูปธรรมดานะ ที่พี่หมายถึง” ชายคนนั้นกล่าวและบอกเป็นนัยๆๆๆๆๆทำเอาจุ๊หญิงสาวคิดอยู่สักพักและตอบออกไป “บ้า….จะดูก็ให้มันรู้เวล่ำเวลาบ้างสิ นี้จุ๊เล่นที่ทำงานนะ” จุฑาทิพย์ ตอบออกไปพร้อมชี้แจงเหตุผล แต่พี่เขาก็ยังดึงดันดื้อรัน อ้อนวอน จนเธอรู้สึกอึดอัด…”พี่เป็นเอามากนะคะ บอกว่าไม่ให้ดูก็คือไม่ให้” เธอตอบไปด้วยข้อความความรู้สึกเริ่มไม่พอ ใจทำให้สุพจน์เงียบไปพร้อมกับอารมณ์ที่หงุดหงิดและเสียความรู้สึก
อึดใจต่อมาสุพจน์ก็พิมพ์ข้อความกลับมาแทนที่จะเป็นคำว่า….ขอโทษ สำนึกผิด หรือผิดไปแล้วยกโทษให้ด้วยกลับเป็น ..“อีเหี้ย!! เล่นตัวนักนะมึง!!” ทำเอาจุฑาทิพย์ ที่นั่งอ่านถึงกับใจสั่น หัวใจเต้นรั่วๆๆๆๆ รู้สึกจี๊ดดดดดดด ขึ้นมาหน้าชา หูอื้อๆยังกับคนที่โดนตบเข้าเต็มแรงที่หน้า….ทำเอามือไม้สั่น “จุ๊เป็นอะไรเหรอ” เสียงที่แว่วมาจากโต๊ะทำงาน เป็นเสียงของจินนี่ เยื่องๆกับเธอ ทำเอาเธอต้องหันหน้าไปและตอบ “ไม่มีอะไรหรอกจินนี่ แค่มีอะไรแวบเข้ามาในหัวนิดหน่อย” เธอตอบออกไปเพื่อพยายามกลบเกลื่อนอาการนั้น “จร้า นึกว่าเป็นอะไรถ้าไม่สบายก็บอกน่ะ” จินนี้ตอบกลับมาด้วยความเป็นห่วง “ขอบคุณนะ” และจุฑาทิพย์ ก็ปิดโปรแกรม Skype ออกไปเพื่อระงับและสงบสติอารมณ์นั้น ไว้จริงอยู่ที่คำพูดสุพจน์นั้นมันอาจดูแรงสำหรับคนอื่นๆๆๆ แต่จุ๊กับรู้สึกชอบใน ส่วนลึกๆที่อยู่ข้างใน
จุ๊เองเมื่อได้อ่านข้อความนั้นแทบอยากจะร้องโหออกมา เพราะถ้าถอดเสื้อในกางเกงในออกนมสองเต้าที่หัวนมกำลังแข็งได้ดันชุดออกมาให้คนเห็นแน่ๆๆแม่จะไม่ชัดเจนก็คงพอจะมองออก ทำให้เธอต่อรองกับสุพจน์ “พี่คะไม่ถอดได้ไหม เดียวคนในที่ทำงานก็เห็นกันพอดีเจ้านาย” แทนที่สุพจน์จะรับฟังสิ่งที่เธอบอกมา สุพจน์กลับตอบมาว่า “ไม่ได้ เป็นทาสก็ต้องทำตามที่นายสั่ง เป็นหระหรี่ก็ต้องขายหี ถ้าอายก็สวมเสื้อคลุมทับสิ” มันอาจจะดูแรงแต่สุพจน์ก็ยังผ่อนปรนให้เธอบ้างเล็กน้อยด้วยเหตุผลบางอย่าง “อ่อ ได้คะเจ้านาย” จุ๊พิมพ์ข้อความตอบกลับไป ในขณะที่คนสังเกตการณ์นั้นแอบหัวเราะดัวยความสะใจ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ “อีเหี้ยยยยยยยยยยยยยยยย พ่อมึงตายยยยยยยยยยยย อีสัดดดๆๆๆๆๆ อีดอกกกกกกกกกก อีหน้าปลวกๆๆๆๆ” นั้นคือข้อความคำด่าของจุ๊ที่ด่าเธอและเธอกำลังจะเอาคืนอย่างช้าๆๆๆๆๆๆ….
หลังจากนั้นจุฑาทิพย์ก็กลับมาออนโปรแกรม Skype ใหม่ เธอเห็นข้อความของพี่จุพจน์อยู่หลายข้อความที่เธอยังไม่ได้อ่าน ก็เลยเปิดอ่านขึ้นมา “เงียบไปเลยนะมึงอีดอก สวยตายล่ะ อีกระหรี่” อ่านไปรู้สึกชาและจี๊ดๆๆๆ ก็เลยพิมพ์ตอบกลับสุพจน์ไป “ไม่ได้เงียบน่ะ ไปเข้าห้องน้ำมาคะ และก็ไม่ได้เป็นกระหรี่ด้วย”จุฑาทิพย์ ตอบกลับไปอย่างท้าทายเพราะต้องการให้เขาหยาบคายหรือด่าเธอกับมานั้นเอง “ตอบกลับมาแบบนี้ แสดงว่ามึงชอบแบบนี้สิ 55555 อีกระหรี่” “ไหนกูขอดูหนังหน้าอีกระหรี่หน่อยสิ” จุฑาทิพย์รู้สึกอายๆๆๆหันมองดูซ้ายขวารอบโต๊ะทำงาน ก่อนที่เธอจะส่งรุปหน้าตัวเองไปให้สุพจน์ ทันที่ที่สุพจน์เปิดดู”กูต้องการดูรูปอีจุ๊ อีกระหรี่ ที่ใส่ชุดวันเกิด ไม่ใช่แบบนี้” เพราะความไม่พอใจของสุพจน์ที่มีต่อรูปธรรมดาที่เห็นแค่ใบหน้าของจุ๊ แต่คำพูดหยาบกระด้างนั้นกับยิ่งทำให้เธอนั้นหัวใจเต้นรั่ว มันค่อยๆก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆๆ “ก็ในคอมมันมีแค่รูปธรรมดานี้ค่ะ” เธอตอบกลับออกไปอย่างใส่ซื่อ “อีเหี้ย !! มึงจะให้กูบอกมึงขนาดนั้นเลยหรือ?” สุพจน์ตอบมาอย่างฉุนเฉียว แต่จุ๊นั้นกับรู้สึกหน้าชาและกำลัง อายหน้าแดงรอรับคำสั่งจากสุพจน์อยู่.. “คะ จะให้ทำไงก็บอกมาสิคะ” จุ๊ย้อนคำถามไปหาสุพจน์ และเมื่อสุพจน์ได้อ่านก็แอบยิ้มๆๆในใจ คิดในใจ “ร่านๆๆแบบนี้ได้เป็นกระหรี่สมใจแน่มึง” ก่อนที่สุพจน์จะพิมพ์ตอบกลับมา “งั้นกูเป็นนาย ส่วนมึง อีจุ๊มึงเป็นทาส ทำตามที่กูสั่งก็พอ” สุพจน์ตอบกลับมาอย่างมีเลสนัย แต่จุฑาทิพย์นั้น เธอนิ่งเงียบเมื่อได้อ่านข้อความ ก่อนที่จะมีรอยยิ้มๆเล็กๆบนใบหน้าเป็นการบ่งบอกว่าเธอพอใจเต็มใจ และรีบตอบกลับสุพจน์อย่างไว “ได้คะพี่” ทำให้สุพจน์หัวเราะเบาๆๆ เมื่อเห็นจุฑาทิพย์ รีบตอบกลับมาอย่างว่าง่าย แตกต่างจากเมื่อก่อน ที่พูดคุยพูดจาอย่างสุภาพ จุฑาทิพย์ หาได้รู้ว่ามีอีกสายตาคู่หนึ่งในที่ทำงานของเธอนั้น คนนั้นได้รับรู้เรื่องราวเรื่องนี้ของเธอด้วยโดยผ่านทางสุพจน์ แล้วกลเกมสวาทก็ได้เริ่มต้นขึ้น…
“วันนี้ใส่ชุดอะไรมาทำงานล่ะอีกระหรี่” สุพจน์ถาม เธอออกไป และจุ๊เองก็กำลังคิดว่าจะตอบไปยังไงดีก่อนที่จะตอบคำถามนั้นออกไป “ทำไมพี่สุพจน์ถามแบบนี้ล่ะคะ” ทันที่ ที่จุฑาทิพย์ พิมพ์คำตอบนั้นส่งผ่านพ้นไป “อีร่าน!! เป็นทาสไม่ใช่หรอมึงนะ ห้ามถามห้ามอะไรทั่งสิ้นตอบคำถามกู และทำตามที่กูสั่งอย่างเดียว อีเหี้ย สอนไม่จำ” ทำเอาจุ๊สะดุ้งและอายหูชาจนหน้าชาไปหมด แต่เธอก็ยังพิมพ์ตอบกับมา “ชุดเดรสสีขาวลายจุดคะ ร้องเท้าส้นสูงค่ะเจ้านาย” จุ๊ตอบออกไป “ว้าว!!! สวยน่ะเนี้ยออกแนวคุณหนู ออกแนวผู้รากมากดีกูชอบ บ่งบอกว่ามีฐานะ ฐานะกระหรี่ ฮ่าๆๆๆๆๆ” สุพจน์พิมพ์ตอบกลับมาทำให้เธอยิ้มเล็กๆๆบนใบหน้าและมีความสุขและรู้สึกดี ก็เลยรีบตอบสุพจน์กลับไปทันที “แน่นอนสวยอยู่แล้วคะเจ้านาย แล้วพี่ชอบไหมล่ะค่ะ ” และเงียบไปสักพัก จุ๊ก็พิมพ์ถามสุพจน์อีกที “ฐานะกระหรี่นี้คือยังไงหราค่ะเจ้านาย!!! จุ๊ขอไม่เป็นกระหรี่ได้ไหม?” เธอตอบออกไปเพื่อที่จะให้สุพจน์ ตอบเธอกลับมาและบังคับให้เธอเป็นแบบนั้นอย่างที่ใจเธอต้องการ แต่เธอก็วาดลีลาออกไปในทางตรงกันข้ามเท่านั้น เมื่อสุพจน์ได้อ่านข้อความ ประกอบกับมีอีกสายตาคอยสั่งเกตการบอกปฎิกริยาของจุฑาทิพย์ อยู่ “ชอบสิ อย่างมึงนี้กูชอบมากๆๆ หน้าตาอย่างมึงเหมาะมากที่จะเอาไปทำเป็นกระหรี่ ดอกทอง !!!!” ว่าแล้วสุพจน์ก็ยิ้มๆๆในใจ ได้สะใจ สมใจมึงแน่อีจุ๊ แต่จุ๊ลึกๆนั้นยิ่งหยาบคายไม่ให้เกียรติเธอ เธอก็ยิ่งชอบ “คะเจ้านาย” คำตอบสั่นๆๆแต่พร้อมไปด้วยความเต็มใจ…”มึงนี้เล่นตัวจังนะ อยากเป็นกระหรี่จริงๆก็พุดมาตรง อ้อมไปอ้อมมาอยู่ได้ สันดาน!!!” จุฑาทิพย์นิ่งเงียบ “กูอยากดูนม ดูหีมึงอีกระหรี่” สุพจน์พิมพ์ข้อความสั่งเออกมาทำ จุ๊ยิ้มเล็กๆๆก่อนที่จะรีบตอบกลับไป “ได้คะเจ้านาย เดียวจุ๊ถ่ายแล้วจะส่งให้ดูนะคะเจ้านาย” สุพจน์ยิ้มเล็กๆๆ “แป๊บนะคะเจ้านาย” จุ๊ส่งข้อความบอก สุพจน์เองก็ส่งข้อความบอกอีกคนในฐานะ spy เพื่อจับตาดูกริยาท่าทางของจุ๊ ทันที่ ที่จุ๊ลุกเดินออกจากโต๊ะทำงาน ข้อความจาก spy ก็ส่งไปถึงสุพจน์ ว่าจุ๊เดินออกจากโต๊ะแล้ว ตัวสุพจน์เองก็ลุ้นเหมือนกันว่า จุ๊ จุฑาทิพย์จะถ่ายรูปนั้นมาจริงๆๆหรือ หรือแค่เล่นๆๆๆ….
ผ่านไปประมาณ 10 นาทีจุ๊ก็เดินกลับมานั่งที่โต๊ะทำงานด้วยกิริยาท่าทางปกติ “มาแล้วคะเจ้านาย” ข้อความของจุ๊ส่งไปถึงสุพจน์ ในขณะที่สุพจน์นั้นลุ้นจนตัวเกร็งไปหมด ยังไม่ทันได้ส่งข้อความถามและท้วงสิ่งที่ให้ทำ “ส่งให้แล้วคะเจ้านาย เจ้านายชอบไหมคะ?” เมื่อสุพจน์เปิดดูทำเอาควยของสุพจน์แข็งขึ้นมาเป็นลำเลย พร้อมกับอุทานเบาๆๆๆ แม่งอีเหี้ย หีโคตรสวยเลยวะ หุ่นน่าจับเย็ดซิบหาย นั่งดูไปกลืนน้ำลายไป ในขณะที่จุ๊ก็รอคำชมติชมจากเจ้านาย “หีมึงน่าเย็ดมากๆ ดูแล้วควยกูแข็งเลยอีเหี้ย” สุพจน์แทบไม่มีกระจิตกระใจพิมพ์ข้อความเพราะสายตาเขาสนใจอยู่ที่รูปร่างหน้าตาของจุ๊ที่สวยงามได้รูปนั้นแม้หน้าอกจะขนาด 32 แต่ด้วยรูปร่างที่เล็ก ขาวหมวยๆ และหน้าตาที่เรียบร้อยแต่ซ่อนความร่านควยไว้ข้างใน แต่ยังไม่ทันได้ดูจนหมด จุ๊ก็ส่งข้อความมาถามสุพจน์อีก “เจ้านายคะ อยู่ไหม? จะให้จุ๊ทำอะไรอีกคะ” การที่เธอส่งรูปนม ส่งรูปหี ให้สุพจน์ดู มันยิ่งทำให้เธอมีอารมณ์ร่วมด้วย “หีมึงโดนควยเย็ดมากี่ควยแล้ว” สุพจน์ถามจุ๊กลับไปบ้าง จุ๊เองเมื่อโดนถามตรงๆแรงๆแบบนี้ทำเอาเธออายที่จะตอบ แต่ถ้าเธอไม่ตอบสุพจน์ก็จะไม่พอใจสิ่งที่เธอคิดเลยต้องตอบออกไป “ 3 ควยเองคะเจ้านาย” จริงๆๆๆคือมากกว่านั้นแต่เธอต้องการที่จะให้มันเป็นปกติและธรรมดาเหมือนคนอื่นๆๆทั่วไป “อีเหี้ย 3 คน กูไม่เชื่อหรอกร่านควยอย่างมึงต้องมากกว่า 10ควยอยู่แล้ว อีดอก” สุพจน์ตอบกลับมาหาจุ๊ ทำเอาจุ๊เองสูดริมฝีปากและเม้มปากตัวเองเบาๆๆประมาณว่ารู้ได้ไง “รู้ได้ไงคะเจ้านาย หน้าตาจุ๊มันบอกอย่างนั้นหรือคะ” เธอแกล้งเนียนเพื่อกลบเกลื่อน และซ่อนมัน “อีจุ๊ มึงไปถอดกางเกงใน เสื้อในมึงออกเดียวนี้” สุพจน์ออกคำสั่งเพราะเขาคิดอะไรดีๆๆอะไรบางอย่างที่อยากให้จุ๊ทำออกแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น